مدیریت پروژه نرم افزاری

مدیریت پروژه شامل طرح ریزی، پایش و کنترل افراد، فرآیند و وقایعی است که در طی توسعه نرم افزار اتفاق می افتند. در یک تیم نرم افزاری، تمامی افراد نقش مدیریتی دارند اما حوزه فعالیتهای مدیریتی هر فرد براساس نقشش در پروژه متفاوت است. معمولا به علت اینکه نرم افزار پیچیده و ساخت آن مسئولیتی بلند مدت است نیاز به مدیریت دارد. مدیران باید بر چهار بخش مدیریتی که اصطلاحا به آنها چهار P گفته میشود تمرکز کنند : افراد، محصول، فرآیند، و پروژه.

طرح پروژه، مستندی است که این چهار P را بصورتی تعیین میکند تا استحصال محصول نرم افزاری ای مقرون به صرفه و با کیفیت را تضمین کند. تنها راهی که برای تضمین موثر بودن یک طرح پروژه وجود دارد این است که بررسی کنیم آیا محصولی با کیفیت بالا، به موقع و تحت بودجه مقرر ایجاد شده است یا خیر.

طیف مدیریت

بصورت خلاصه، در هر کدام از چهار بعد مدیریت پروژه؛ اعمال زیر انجام میگیرد:

► افراد : استخدام، انتخاب، مدیریت کارایی، آموزش، پاداش، توسعه شغلی، سازمان، طراحی کار، توسعه تیمی – فرهنگی.

► محصول : اهداف محصول، حوزه، راه حل های جایگزین، سبک سنگین کردن محدودیتها.

► فرآیند : فعالیتهای چارچوبی مملو از وظایف، نقاط مهم، محصولات کاری، نقاط تضمین کیفیت.

► پروژه : طرح ریزی، پایش، کنترل.

 توضیح در ادامه مطلب

مفهوم BPMS چیست؟

مفهوم Business Process Management System مدیریت فرایند های کسب و کار یا همان BPM رویکردی است سیستماتیک به منظور هر چه کارا نمودن گردش کار Workflow  در یک سازمان به نحوی که برخور دار از قابلیت انطباق پذیری نسبت به تغییرات پیرامونی باشد. هدف از استقرار BPMS در یک سازمان ، کاهش خطاهای انسانی ناشی از تبادل نادرست اطلاعات بین افراد و نیز سوق دادند افراد به ایفای بهینه  مسئولیت های خود می باشد.

فرایند  Process: فرآیند به توالی یا دنباله ای  از فعالیت ها گفته می شود که یکی پس از دیگری به جریان می افتد و با تشکیل دادن مجموعه ای از فعالیت ها، یک یا چند «ورودی» را به یک یا چند «خروجی» تبدیل می کند. مثلا جذب نیرو بصورت فرایند در یک سازمان متشکل از مجموعه فعالیت های به نبال هم هستند که شامل وظائفی همچون ، تعیین نیاز ، اعلام عمومی ، مصاحبه ، ارزیابی حین کار ، و استخدام خواهد بود. 

گردش کار WorkFlow: به توالی از فعالیت های اطلاق می گردد که پایان یکی ، ورودی و شروع برای گام بعدی می باشد و گام ها با هم همپوشانی نداشته باشند. به همین لحاظ نیز می نوان کلیه گام ها را در قالب نموداری نیز نشان داد. 

نرم‌افزار چیست؟

نرم افزار، مجموعه ای از برنامه های رایانه ای، رویه ها و مستندات است که انجام کارهای مختلف بر روی یک سیستم رایانه ای را بر عهده دارد. عبارت "نرم افزار" برای نخستین بار توسط جان توکی در سال 1958 مورد استفاده قرار گرفت. در سطح بسیار ابتدایی، نرم افزار کامپیوتر، متشکل از زبان ماشین است که شامل گروهی از مقادیر دودویی بوده و دستورالعمل پردازنده را تعیین می کند. دستورالعمل پردازنده تغییر بیان از سخت افزار کامپیوتر در یک توالی از پیش تعریف شده می باشد. به طور خلاصه، نرم افزار کامپیوتر، زبانی است که اصطلاحاً به وسیلۀ آن یک رایانه، صحبت می کند. انواع مختلفی از نرم افزار های رایانه ای وجود دارد و باید دید اقسام اصلی آنها کدامند؟

نرم افزار‌ها از منظرهای مختلفی قابل دسته بندی و تقسیم می باشند و متخصصین علوم رایانه ای با توجه به ابعاد مختلف نرم افزار به ارائۀ تقسیم بندی های متفاوتی از این پدیدۀ فناورانه پرداخته اند. (ادامه مطلب) 

سیستم چیست؟

تعریف سیستم: مجموعه ای از عناصر که برای یک هدف مشخص با همدیگر در تعامل هستند.

برای شناخت سیستم ها اصولاً از دو دیدگاه استفاده می کنند:

• مبتنی بر تجزیه و ترکیب

• مبتنی بر تجرید و تعمیم

ویژگی های سیستم:

1. هر سیستم در یک محیط قرار می گیرد، بنابراین برای شناخت یک سیستم باید محیط آن را تشخیص داد.

2. یک سیستم در محیط خود دارای مرزی مشخص است، بنابراین باید سرحدات سیستم را شناخت.

3. سیستم دارای ورودی و خروجی است، ورودی را از محیط می گیرد و خروجی را به محیط می دهد. بنا براین برای شناخت سیستم باید ورودی و خروجی را تشخیص داد.

4. سیستم ها دارای روش استفاده هستند، بدین ترتیب ارتباط بین سیستم ها براساس چگونگی استفاده از آنها برقرار می شود. بنابراین برای ش ناخت یک سیستم باید مشخص کرد که چگونه می توان از آن استفاده کرد.

5. یک سیستم ممکن است دارای چندین زیرسیستم باشد، برای نمونه سیستم دانشگاه دارای زیرسیستم های مالی، اداری، آموزشی و ... است. باید زیرسیستم ها را شناخت تا سیستم شناسایی شود. هر زیرسیستم خود نیز یک سیستم است.

6. سیستم هایی پایدار هستند که دارای مکانیزم های کنترلی باشند. بنابراین می بایست جهت تعیین پایداری، مکانیزم های کنترلی را تشخیص داد.